U prostorijama Centralnog izbornog štaba liste "Samoopredjeljenje" danas je održana konferencija za novinare. Na konferenciji se obratio Ahmedin Škrijelj, kandidat liste.
Danas se navršava 26 godina od otmice u Sjeverinu, kada su srpske oružane snage 22. oktobra 1992. godine, izvršile otmicu 16 putnika bošnjačke nacionalnosti. Tada je oteto 15 muškaraca i jedna žena. Svi oteti su kasnije i svirepo ubijeni a njihovi posmrtni ostaci do danas nisu pronadjeni.
Srpski režim do danas nije preduzeo ništa da se taj ali i drugi zločini počinjeni nad Bošnjacima rasvijetle a oni koji su te zločine planirali, organizovali, izvršili i prikrivali adekvatno kazne.
Odgovorni za ovaj zločin ali i državnu politiku terora kojoj su Bošnjaci bili izloženi i danas su prisutini u državnim organima i službama bezbjednosti i u pravosuđu ili su od njih zaštićeni.
Ako sve te činjenice uzmemo u obzir onda je lako zaključiti da je Srbija danas sigurna kuća za ratne i druge zločince.
Glavni cilj srpskih državnih organa i službi, kao i pisanih i elektronskih medija pod kontrolom aktuelnog režima jeste da Bošnjacima uzme Bošnjačko nacionalno vijeće i Bošnjake stavi pod svoju kontrolu. Svi javni i tajni resursi stavljeni su u službu ostvarivanja tog cilja.
U namjeri Vučićevog režima da Bošnjacima nametne, svog kandidata, Muamera Zukorlića aktivno učestvuju svi režimski štampani i elektronski mediji.
Muamer Zukorlić, preko režimskih medija radi jednu jako opasnu stvar, on ima zadatak da državu Srbiju amnestira od odgovornosti za zločine počinjene u Sandžaku a naročito za brutalnu i svirepu torturu koju je srpska policija sprovodila nad nedužnim Bošnjacima u Sandžaku.
U Sandžaku su vođena dva sudska procesa, jedan u Novom Pazaru a drugi u Bijelom Polju, protiv 45 Bošnjaka pod istom optužbom koju je na TV HEPI i u listu KURIR iznio gore pomenuti beogradski sluga, svi ti ljudi su prošli kroz neopisivu psihičku i fizičku torturu, životi su im upropašteni i na kraju oni isti koji su ih hapsili i mučili morali su da ih oslobode tih smiješnih optužbi i da ih proglase nevinim, jer nije postojalo apsolutno ništa što bi dokazalo krivicu tih ljudi. A danas doživljavaju da ono što im je neosnovano na teret stavljao četnički režim Slobodana Miloševića ponovo čitaju i slušaju na Vučićevim medijima.
Jedini zadatak Zukorlićevih medijskih istupa je jasan, cilj je da Srbiju oslobodi od odgovornosti i da kaže da je svaki uhapšeni iz procesa u Novom Pazaru i Bijelom Polju kriv, da je svaki Bošnjak od onih 17500 koji su preživjeli policijsku torturu i kriv a da je srpska policija samo radila svoj posao.
Očigledno je da aktuelni režim u Beogradu ni po koju cijenu ne želi da se distancira od zla koje je u ime države Srbije počinjeno Bošnjacima u Sandžaku. Naprotiv, oni hoće da se Bošnjaci iz nekog razloga osjećaju krivim zato što su nevini hapšeni, mučeni, prebijani i ponižavani pred svojom djecom od strane srpske policije, vojske i državne bezbjednosti. Najveća krivica bošnjačkog naroda, u očima srpske Vlade, jeste ta što je uopšte preživeo i što uvijek na civilizovan, legalan i demokratski način pokušava da riješi svoje pitanje. To ih očigledno mnogo ljuti i to Bošnjacima izgleda nikada neće oprostiti. O policijskoj torturi u Sandžaku govore brojni izvještaji Fonda za humanitarno pravo, Sandžačkog odbora za ljudska prava, Helsinškog odbora za ljudska prava, tadašnje misije OEBS-a za Sandžak, američkog Stejt Departmenta, raznih drugih međunarodnih organizacija ali i specijalnih izvjestioca Generalnog sekretara Ujedinjenih nacija Tadueša Mazovjeckog i Elizabet Ren.
Srpske vlasti u Beogradu ali i njihov poslušnik Zukorlić moraju da znaju da istina nema dva lica već samo jedno. Nikakvim lažima, nikakvih naručenim tekstovima, nikakvih podlim i pokvarenim pokušajima neće moći da izbrišu činjenicu i dokaze da su Bošnjaci Sandžaka žrtve organizovanog državnog terora i da se posljedice tog zla osjećaju i dan danas.
Takođe svi oni skupa moraju da znaju da je Bošnjacima neophodna sloboda i da će je Bošnjaci ostvariti kroz samoopredjeljenje.“